Taksim Belediye Gazinosu

GÖKHAN AKÇURA yazmış

1946 yılına ait ilanlarda "İstanbul'un en büyük lokali" olarak tanıtılan Taksim Belediye Gazinosu, "her akşam saat 20'den 24'e kadar konser ve dans müziği ve ecnebi artistlerin iştirakiyle Büyük Varyete Programı" sunduğunu açıklıyordu. Bu ilanlar sayesinde pazar günleri 16:30'da tam kadro programın sunulduğu "danslı matineler" yapıldığını da öğreniyoruz..

Burada sık sık caz solistleri de sahne alıyordu. Örneğin 1947 yılında Rüçhan Çamay ilk sahne çalışmalarını "Fransız caz muganniyesi (kadın şarkıcı) Ruşan" takma adıyla Taksim Belediye Gazinosu Pavyonu'nda yapmıştı. Aynı yıl "Her Hafta" dergisinde yer alan bir dedikodu yazısından buraya girmenin hiç de kolay olmadığını öğreniyoruz:

"Taksim Pavyonu'nun önünde duran otomobilden iniyoruz. Büyük kapıda, elçiliklerin kapısındaki üniformalı kavaslara benzeyen; şapkaları, kolları ve yakaları sırma şerit işlemeli adamlar.. Bunlar eğer sizi tanımıyorlarsa, bir saniye içinde sizi röntgen gibi bakışlarıyla hemen muayeneden geçiriverirler; pek iki dirhem bir çekirdek değilseniz, hele üstelik yabancı iseniz, bu ilk imtihanda aldığınız not, en cömert bir tahminle ya 2 ya 3'tür.

Fakat şıksanız mesele değişir; yalnız en az 9 almakla kalmaz, adamın kapıları ardına kadar açıp ve önünüzde yerlere kadar eğilmek gibi iltifatlarına da erişirsiniz.."

Adalet Cimcoz ise yine 1947 yılında Taksim Pavyonu'nu şöyle betimliyor: "Güzel ve şık kadınları bir arada görmek isterseniz Taksim Gazinosu'nun pavyonuna gidin. Bütün iddialı kadınlarımızı orada görmek mümkündür. Pavyonun bu iddialı müdavimleri o kadar artmış ki, ister istemez meydanı genişletmek zarureti hasıl olmuş (...)

Muayyen bir saatten sonra garsonlar ellerinde bir sürü hesap pusulaları ile masalara hücum ediyorlar. Hele İtalyan metrdotel insanı her an azarlayacak gibi adamın önüne dikiliverince, acaba bir kabahat mi işledim diye ürküyorsunuz, yüzünün bir an bile bir tebessümle aydınlandığını görmedim daha.."